Ενθυμούμαστε, ότι όταν αναγνωρίστηκε ο χριστιανισμός σαν επίσημη θρησκεία του κράτους, πατριάρχης Ιεροσολύμων ήταν ο Ερμών. Τούτον διαδέχτηκε ο άγιος Μακάριος (314-333), πού έλαβε μέρος στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο και κίνησε το ενδιαφέρον του αυτοκράτορα υπέρ των Αγίων Τόπων. Τον Μακάριο διαδέχτηκε το 333 ο Άγιος Μάξιμος ο Β΄, επί του οποίου εκχριστιανίστηκε ολόκληρη η κώμη Μαϊουμά της Γάζας με προσπάθειες του Αγίου Ιλαρίωνα και ονομάστηκε από τον αυτοκράτορα Κωνστάντιο. Επί Μαξίμου του Β΄ συνήλθε σύνοδος Αρειανών στην Τύρο το 335 και καταδίκασε τον Άγιο Αθανάσιο, επειδή είχε συμβάλλει τα μέγιστα στην διατύπωση του όρου «ομοούσιος» κι όχι «ομοιούσιος» στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο της Νίκαιας. Ο Υιός του Θεού είναι ομοούσιος προς τον Πατέρα, δηλαδή από την ίδια ουσία και όχι ομοιούσιος, δηλαδή από κάποια παρόμοια ουσία. Όταν έληξαν οι εργασίες της Συνόδου στην Τύρο, ήλθαν οι επίσκοποι στα Ιεροσόλυμα μετά από εντολή του αυτοκράτορα, και εκτέλεσαν πανηγυρικότατα τα εγκαίνια του Ναού της Αναστάσεως την 13η Σεπτεμβρίου του έτους 335. Με την ίδρυση και τα εγκαίνια των Ναών και με την προσέλευση των προσκυνητών η Ιερουσαλήμ άρχισε να αποκτά νέα αίγλη.
Μετά την λήξη των εγκαινίων συνήλθαν οι επίσκοποι σε σύνοδο αθώωσαν τον Άρειο σαν δήθεν και καταδίκασαν τον Μέγα Αθανάσιο πράξη αυτή παρέσυραν και τον Ιεροσολύμων Μάξιμο. Συνέπεια αυτής της καταδίκης ήταν η εξορία του Μεγάλου Αθανασίου στην Γαλλία. Αφού αθωώθηκε ο Άρειος ήρθε στην Κωνσταντινούπολη στον αυτοκράτορα, προκειμένου να γίνει δεκτός.
